کیف پول دیجیتالی در واقع نوعی نرم افزار است که به منظور نگهداری از کلیدهای خصوصی کاربران استفاده میشود. همانطور که میدانید برای انجام تراکنش های مالی بر بستر بلاکچین، شما دو نوع کلید دارید. کلید های خصوصی و کلید های عمومی. کلید های عمومی مانند شماره حساب بوده و افراد به منظور ارسال پول برای شما از آنها استفاده میکنند. در مقابل کلیدهای خصوصی مانند رمز بانکی میباشد و به تبع، هیچکس نباید به آن دسترسی داشته باشد. بنابراین حفظ و نگه داری از کلیدهای خصوصی یکی از مهمترین اقداماتی است که پس از ورود به این عرصه باید به خوبی انجام شود.
در همین راستا، کیف پولهای دیجیتالی درست همانند سوویچ ماشین، در بلاکچین کاربرد دارند. شما بدون کلید نمیتوانید هیچ ماشینی را روشن کنید. به همین ترتیب در صورت نبود کلیدهای خصوصی نیز هیچ اثباتی مبنی بر اینکه شما صاحب رمز ارزهایتان میباشید وجود ندارد.
همانطور که گفته شد کیف پولهای دیجیتالی وظیفه دارند تا کلیدهای رمزنگاری شده که به منظور امضا دیجیتالی تراکنش ارزهای دیجیتال به کار میروند را ذخیره کنند. علاوه بر این، آدرس دقیق رمز ارز افراد بر بستر بلاکچین به طور کامل در این کیف پولها نگه داری میشوند. بدین ترتیب در صورتی که کاربران این کلیدهای شامل آدرس رمزارزهایشان را گم کنند، دیگر صاحب رمزارز خود نبوده و هیچگونه کنترلی بر داراییشان نخواهند داشت.
کیف پولهای دیجیتالی به دو دسته کیف پولهای سرد(سخت افزاری) و کیف پولهای گرم (نرم افزاری) تقسیم میشوند. همانطور که از نام آنها پیداست کیف پولهای سرد، آفلاین و کیف پولهای گرم آنلاین میباشند.
از کیف پولهای گرم میتوان به کیف پول Coinbase اشاره کرد که به کاربران، والت آنلاین ارائه میدهد. کاربران این دسته از والت ها میتوانند اطلاعات را بر روی کامپیوتر و موبایل خود ذخیره کرده و آنها را مدیریت نمایند.
از طرف دیگر کیف پولهای سرد را میتوان به صورت آنلاین بر روی USB و هارد درایو ذخیره کرد. کمپانی های DashQT و Exodus.io دو نمونه از نرم افزارهای ذخیره ساز کیف پولهای سرد میباشند. به علاوه دستگاه هایی مانند Trezor و Ledger کیف پولهای سردی هستند که نرم افزار های ذخیره ساز بر روی آن ها تعبیه شده است. به عبارتی هنگام برقراری ارتباط با بلاکچین، کیف پولهای سخت افزاری به امن ترین شکل ممکن با کدها ارتباط برقرار میکنند.
کیف پولهای سرد اساسا از کیف پولهای گرم امنیت بیشتری دارند. چرا که والت های سرد، آفلاین بوده و به اینترنت متصل نمیباشند. بیشتر حملات هکرها به کیف پولها نیز در زمانی رخ میدهد که سرویس والت به اینترنت وصل بوده است.
به عنوان مثال در سال 2014 صرافی رمز ارزی MT.GOX در ژاپن مقدار 850000 بیتکوین کاربران که در کیف پولهای گرم خود ذخیره کرده بود را بر اثر هک شدن از دست داد. در سال 2018 نیز صرافی Coincheck یک میلیارد دلار را در کیف پول آنلاین خود از دست داد.
یکی از مشکلات کیف پولهای سرد این است که اگر شما از آن بک آپ گیری نکرده باشید و لیست کلیدهای خصوصی را در جایی امن قرار نداده باشید، در صورت گم شدن دستگاهتان، دیگر صاحب رمز ارزتان نمیباشید. به عبارتی در صورت رخ دادن اتفاقات فوق، شما دیگر نمیدانید که ارز دیجیتال تان در کجای بلاکچین قرار دارد. در عوض در صورت گم شدن کلیدهای خصوصی در کیف پولهای گرم، شما میتوانید با پشتیبانی تماس گرفته و پس از پاسخ دادن به چند سوال، رمزتان را بازیابی کنید.
همه کیف پولهای دیجیتالی در واقع ترکیبی از کلیدهای خصوصی و آدرس عمومی شما میباشند که بر اساس چگونگی کارکرد و مکان نگه داری، به دسته های زیر تقسیم میشوند.
کیف پول سخت افزاری شبیه به یک USB با صفحه OLED و دکمه های جانبی میباشد که از طریق رابط با نرم افزارهای کامپیوتری ارتباط برقرار میکنند.
یک کیف پول سخت افزاری به طور معمول بین 70 تا 150 دلار قیمت داشته که نسبت به امنیتی که برای کاربران به ارمغان میآورد مقرون به صرفه محسوب میشود. لازم به ذکر است که کیف پولهای دیجیتالی لجر و ترزور هماکنون از 22 رمز ارز معروف ازجمله BTC و ETH و تمام توکن های ERC20 پشتیبانی میکنند.
از کیف پولهای سخت افزاری میتوان به موارد زیر اشاره کرد.
• Digital Bitbox
• Keep Key
• Trezor
• Ledger nano
• Ledger nano S
کیف پول کاغذی در واقع یک تکه کاغذ است آدرس های عمومی و کلید های خصوصی به شکل QR کد بر روی آن پرینت شدهاند. بدیهی است که به منظور انجام تراکنش به وسیله کیف پول کاغذی، QR کدهای مذکور بایستی اسکن شوند. با وجود اینکه این دسته از کیف پولها آفلاین بوده و میتوانند جایگزین ارزان قیمتی برای کیف پول های سخت افزاری محسوب شوند، از نقوص آنها نمیتوان چشم پوشی کرد.
یکی از ایرادات بزرگی که کیف پولهای کاغذی دارند این است که به منظور انجام تراکنشهای رمزارزی، نمیتوان مقداری از دارایی را ارسال کرد. بدین معنی که تراکنش انجام شده باید بر روی کل دارایی موجود در کیف پول انجام شود. به عنوان مثال اگر شما بخواهید 2 بیت کوین از 10 بیت کوین خود را برای کسی ارسال کنید، ابتدا باید 10 بیت کون را به کیف پول دیگری انتقال داده و سپس مبلغ مورد نظر را ارسال نمایید.
کیف پولهای دسکتاپ برای بیت کوین و سایر رمز ارزها به شکل بسته های نرم افزاری در دسترس بوده و بر روی سیستم عامل های معمول از جمله MAC، ویندوز و لینوکس قابل نصب میباشند. از آنجایی که کامپیوتر شما به اینترنت وصل میشود، به منظور اطمینان حاصل کردن از امنیت داراییهایتان، بهتر است پیش ازهر اقدامی ابتدا از آنتی ویروس های معتبر استفاده نمایید.
از کیف پولهای دسکتاپ میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
• EXODUS
• Bitcoin Core
• Electrum
• Jaxx’s chrome extension
از نظر تعداد کاربران، این دسته از کیف پولها نسبت به سایرین مقام اول را دارا میباشند. البته به خاطر داشته باشید که از نظر تقلبی نبودن این نرم افزارها به نکات زیر دقت کنید:
• کلید های خصوصی: کیف پول های تلفن هوشمند باید امکان کنترل کامل کلیدهای خصوصی را به شما ارائه دهند.
• استفاده آسان: این کیف پولها باید ارائه دهنده UI مناسب و استفاده آسان باشند.
• توسعه دهندگان: اجتماع توسعه دهندگان کیف پولهای موبایل باید فعال و مشخص باشند.
• سازگاری با سیستم عاملهای متفاوت
• قابلیت بک آپ گیری
از انواع کیف پولهای موبایل میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
Mycelium
Coinomi
Electrum
کیف پولهای وب از دسته والت های گرمی هستند که همواره به اینترنت متصل بوده و از طریق مرورگرهایی چون google chrome، Fire Fox و internet explorer قابل دسترسی میباشند. این دسته از کیف پولها کمترین میزان امنیت را نسبت به سایرین ارائه داده و استفاده از آنها پیشنهاد نمیشود.
از این کیف پولها متوان به موارد زیر اشاره کرد:
• My Ether wallet
• Meta Mask
• Coinbase
• CEX.io
منبع: binance