کوین، توکن و آلت کوین، شباهت ها و تفاوت ها

مباحث و اصطلاحات جدید فناوری بلاکچین برای تازه واردین به این عرصه می‌تواند کمی گمراه کننده باشد. البته از آنجایی که این تکنولوژی بسیار جدید است، این امر عادی محسوب می‌شود. اما بهتر است پیش از وارد شدن به هر عرصه ای، به خصوص امور مالی، تحقیقات لازم انجام شود. در همین راستا، یادگیری اصطلاحات و عبارات کلیدی، اولین و ساده ترین قدم محسوب میشود.

در این مقاله قصد داریم تا شما را با سه اصطلاح کوین، توکن، آلتکوین و تفاوت های این سه آشنا سازیم. با ما همراه باشید.

کوین چیست؟

به طور خلاصه اصطلاح کوین برای رمز ارزی به کار می‌رود که در بلاکچین مخصوص به خود فعالیت می‌کند. از معروف ترین کوین‌ها میتوان به بیت کوین، لایت کوین و اتر اشاره نمود. تراکنش‌های انجام شده با این کوین‌ها می‌توانند بین افراد مختلف صورت بگیرد. با این حال هیچگونه کوین فیزیکی بین افراد رد و بدل نمی‌شود، بلکه تمام کوین‌های مبادله شده بر روی بستر بلاکچین مخصوص به خود قرار می‌گیرند. به عبارت دیگر، خرید و فروش ارزهای دیجیتال اطلاعاتی هستند که بر روی دیتا بیسی به نام بلاکچین ثبت می‌شوند.

موارد استفاده از کوین:

بیشتر کوین‌های دیجیتالی، درست مانند کوین‌های فیزیکی (پول کاغذی) مورد استفاده قرار می‌گیرند. بدین معنی که همان استفاده‌ای که از پول‌هایتان در حساب های بانکی می‌کنید، از کوین‌ها نیز همان استفاده را می‌کنید. یعنی این سه مورد:

• برای ارسال پول و خرید کالا
• برای ذخیره و پس انداز کردن
• برای ارزش گذاری بر کالا‌ها

برای بهتر متوجه شدن این امر به مثال زیر توجه کنید:

• از بیت کوین می‌توان به عنوان یک روش پرداختی برای خرید کالا های متفاوت استفاده کرد.
• شما می‌توانید بیت کوین خود را پس انداز کرده و در صورت لزوم آن را به ارز‌های دیجیتالی، پول نقد و یا کالا تبدیل کنید.
• به هر نوع کالایی می‌توان یک قیمت، بر اساس بیت کوین نسبت داد. مثلا یک بسته شیر 1 دلاری 0.001 BTCمی‌باشد.

پس تا اینجا متوجه شدیم که بیت کوین تمام جوانب پول فیزیکی را داشته و عموما در همین راستا مورد استفاده قرار میگیرد. با این حال کوین‌های زیادی هستند که علاوه بر کاربردی مانند پول، فواید دیگری نیز دارند.

مثال هایی از کوین‌های معروف:

• Bitcoin
• Ethereum
• Ripple
• Bitcoin Cash
• Cardano
• Monero
• Litecoin
• NEO
• Stellar
• IOTA
• NEM

به خاطر داشته باشید که در حال حاضر وبسایت Coinmarketcap بیش از 900 کوین را بر بستر خود لیست کرده است که کوین‌های نام برده شده معروف ترین آنها می‌باشد.

توکن چیست؟

بسیاری از افراد توکن‌ها را با نام کوین‌های دیجیتال خطاب می‌کنند که این امر کاملا نادرست است. برخلاف کوین که به معنی سکه و یک ارزش قایل ذخیره می‌باشد، توکن در لغت به معنی نشانه است. در عرصه رمز ارزها نیز از کلمه توکن به عنوان یک نشان دیجیتالی از یک پروژه تازه کار، استفاده میشود.

حال بزرگترین تفاوت توکن با کوین این است که توکن‌ها بر روی بلاکچین سایر کوین‌‌ها ساخته می‌شوند. جالب است بدانید که با ساخته شدن قراردادهای هوشمند توسط پلت فرم‌هایی مانند اتریوم، نئو و لیسک (lisk) توسعه دهندگان قادرند تا توکن‌های خود را با استفاده از قراردادهای هوشمند، بر روی بلاکچین های نام برده انتشار دهند.

توکن‌هایی که بر روی پلت فرم اتریوم ساخته می‌شوند توکن‌های ERC20 و توکن‌هایی که بر روی بستر NEO ساخته می‌شوند NEP5 نام داند.

پس به طور خلاصه، برخلاف کوین‎ها، هر شخصی میتواند توکن مخصوص به خود را ساخته و آن را به راحتی انتشار دهد. از نظر فنی، ساخت و توسعه یک توکن برای افرادی که برنامه نویسی را در حد ابتدایی بلد هستند، امری است بسیار ساده. با این حال به خاطر داشته باشید که به منظور توسعه یک توکن بر روی بلاکچین، توسعه دهندگان باید برای تایید توکن خود در شبکه، به ماینرها کوین بومی آن بلاکچین را بپردازند. به عنوان مثال اگر فردی بخواهد توکن خود را در شبکه اتریوم انتشار دهد، می‌بایست مقداری ETH را به منظور تایید تراکنش‌های توکن خود توسط ماینرها، به شبکه پرداخت کند.

ساخت توکن چه فایده ای دارد؟

همانطور که گفته شد توسعه دهندگان توکن‌ها میتوانند رمز ارز خود را بر روی بلاکچین های دیگر انتشار دهند. این بدان معنی است که با این کار در وقت توسعه دهندگان صرفه جویی می‌شود. همچنین به دلیل معتبر بودن بلاکچین های بزرگ، مشکلات امنیتی کمتری توکن‌های جوان را تهدید میکند. فایده دوم ساخت توکن بر بسترهای بلاکچینی این است که به منظور ساخت یک پلت فرم بلاکچینی جدید، توسعه دهندگان باید تعداد زیادی دستگاه ماینر جمع کرده تا بتواند تراکنش ها را اعتبار سنجی کند. بدیهی است که برای ساخت یک بلاکچین قوی، دستگاه های ماینر زیادی لازم است. بنابراین از نظر مالی نیز، توسعه توکن‌ها بر روی سایر پلت فرم ها امری است منطقی!

انواع توکن‌ها:

در فوریه سال 2018، مقامات مالی کشور سوئیس (FINMA) طی انتشار دستورالعملی مبنی بر نحوه استفاده از رمز ارزها، انواع مختلفی از توکن‌ها را نیز مورد بررسی قرار داد.

توکن‌های امنیتی (security tokens):

توکن‌های امنیتی یا همان STO ها در واقع ICO هایی هستند که از نظر قانونی مورد بررسی قرار گرفته اند و قوانین اوراق بهادار سنتی برای آنها صادق می‌باشد.

توکن‌های سهامی (equity tokens):

اگر توکن ایجاد شده در یک بلاکچین، صادر شده توسط یک کمپانی باشد و یا توکن مذکور سهامی از یک شرکت باشد، به آن توکن equity گفته میشود. هرچند که در حال حاضر کمپانی ها از صدور چنین ICO هایی به منظور فروش سهام خود، خودداری میکنند چرا که قوانین و مقررات زیادی را باید پشت سر بگذارند.

توکن‌های ابزاری (utility tokens):

به توکن‌های ابزاری توکن‌های کاربردی نیز گفته میشود. چرا که این ICO ها در واقع به منظور دسترسی کاربران به یک کالا و یا سرویس صادر می‌شوند.

توکن‌های پرداختی (payment tokens):

همانطور که از نام این توکنها برمی آید، تنها هدف این ICO ها پرداخت برای کالا و یا سرویس می‌باشد.

مثال هایی از توکنهای معروف:

• EOS
• TRON
• Tether
• Vechain
• ICON

گفتنی است که تمام توکن‌های نام برده شده در پلتفرم اتریوم صادر شده اند به جز تتر که در بلاکچین omni در حال فعالیت است.

و در آخر این نکته را یاد آور میشویم که توکن هایی که بر روی بلاکچین های دیگر فعالیت دارند میتوانند پس از مدتی که پیشرفت کردند، بلاکچین خود را ساخته و به کوین تبدیل شوند.

آلت کوین چیست؟

واژه آلتکوین در لغت به معنی کوین جایگزین است. این کلمه از این ایده بر می آید که بیت کوین رمزارز اصلی بوده و سایر کوین ها و توکنها به عنوان جایگزین برای آن صادر شده اند. حال نکته جالب در این باره این است که اصطلاح آلت کوین، بیشتر برای توکن هایی که بر روی بستر اتریوم ساخته می‌شوند، به کار میرود و نه برای کوین ها!

از زمان ساخته شدن بیت کوین در سال 2008 تا کنون بیش از 2000 آلت کوین صادر شده است که بساری از آنها خود را نسخه های اصلاح شده ای از بلاکچین بیت کوین می‌دانند. به اینگونه آلتکوین ها هارد فورک گفته میشود که عموما از طریق پروتکل اجماع POW بیتکوین، استخراج می‌شوند.